جانبازی که با رضایت همسرش دیده از جهان فرو بست

روز چهارم ماه شعبان که به نام حضرت ابوالفضل العباس (ع) و روز جانباز مزین است، باید یادآور شد که جانبازان نه تنها با جانفشانی‌های خود، ایستادگی و مقاومت را معنا کردند، بلکه همسران فداکارشان نیز با عشق و صبر بی‌پایان، شایسته تقدیر و احترام ویژه هستند. اجر این زنان قهرمان که در کنار جانبازان، بار سختی‌های زندگی را به دوش کشیده‌اند، کمتر از شهادت نیست.

روایت همسر جانباز شهید منوچهر مدق:

همسر شهید منوچهر مدق از لحظات آخر زندگی همسرش می‌گوید:

"منوچهر از خواب که بیدار شد، لبخندی بر لب داشت اما چشمانش دیگر رمقی نداشت. گفت: «فرشته، وقت وداع است!» گفتم: «حرفش را نزن.»

او ادامه داد: «بگذار خوابم را بگویم. خودت بگو، اگر جای من بودی، در این دنیا می‌ماندی؟!» و سپس گفت: «ماه رمضان بود و سفره افطار پهن. رضا، محمد، بهروز، حسن، عباس... همه شهدا دور سفره نشسته بودند. به حالشان حسرت می‌خوردم که حاج عبادیان آمد و گفت: "بابا کجایی تو؟ ببین چقدر مهمان را منتظر گذاشتی!"

در حالی که بغلش کرده بودم و می‌گفتم: "من هم خسته‌ام حاجی." او دستش را روی سینه‌ام گذاشت و گفت: "با فرشته وداع کن! بگو دل بکند! آن وقت می‌آیی پیش ما؛ ولی به زور نه."

گفتم: «منوچهر! قرار ما این نبود...» او با حرف‌هایش مرا راضی کرد و گفت: «یک جاهایی دیگر دست ما نیست. من هم نمی‌توانم از تو دور باشم.»